TE GRAPPIG, weer iets over personeel

Ondanks mijn rugpijn heb ik erg gelachen om een artikeltje in de Paraplu, het nederlandse 'glossy' blaadje in Jakarta. Het gaat om je personeel, waar je natuurlijk eigenlijk alleen maar een grote ATM machine voor bent.

Ujang is onze house boy, die op dit moment vanwege de ramadan zijn dagen liefst slapend en biddend doorbrengt. Het zwembad is de laatste weken dus groen.Hij komt alleen maar langs, als er weer eens iets 'rusak = kapot' is, dan wordt de portemonnee getrokken en gaat ujang fluitend op weg ..en komt dan terug meet een eigengemaakt bonnetje....tja???

Putut, de chauffeur, verhalen over 'madam, i need petrol...' en daar gaat hij dan weer met 450.000 Rp op zak (= ong 40 E, eens in de 3 (jaja dagen...)je vraagt jezelf wel eens af...

Merkwaardigerwijs heb ik bij Emy (onze 'maid') niet het gevoel dat ze de zaak wel eens naar haar hand zet..but you never know..

nou het artikel

WARE VERHALEN DIE JE LIEVER NIET WILT HOREN

u betaalt teveel voor uw grote flessen Aqua voor uw dispensers..houd het even bij en vergelijk dit met de rekening..............(nu volgt een eigen opmerking)
ik kwam er op een gegeven moment achter dat ik MAANDEN en echt MAANDEN 3 van die grote flessen betaalde en dat het er in werkelijkheid maar 2 waren (hij verborg de 3e lege in zijn slaapkamer, en zette die er dan leeg op.....toen ik er wat van zei..... ja jammer dan, truc mislukt...

uw lampen gaan vaak kapot en uw batterijen zijn snel op. De nieuwe worden er na een tijdje uitgehaald en de zelfde (kapotte) worden weer teruggestopt....
ja, ook helemaal waar..oh madam, rusak, matti, ..zelfs die spaarlampen zijn hier binnen een maand kapot...enfin dan wordt de portemonne weer getrokken

Als u een dagje naar de Puncak bent, wordt uw baby verhuurd aan bedelaars...een versufte baby met 'moeder' doet het heel goed bij stoplichten......
dit gebeurt dus echt, zelfs in mijn eigen omgeving: reed oma (indonesische vrouw die ik ken) in haar auto en zag haar kleinkind bij de weg, met een wildvreemde bedelende dame. Kon haar ogen niet geloven, reed naar het huis van haar dochter, baby inderdaad weg, nanny ook. Het bleek een heel komplot te zijn met nanny's die geld kregen als ze overdag het kind 'uitleenden'. En die moeder maar denken, hoe kan dat nou, wat is dat kind toch bruin....(en dat vinden indonesisiche dames niet zo leuk)

Tijdens uw vakantie dineert uw voltallige personeel minstens een keer uitgebreid aan uw grote eettafel. En voor zo'n mooie gelegenheid trekken ze natuurlijk ook gepaste kleren aan. Uw kleren dus.....

De moeder van uw trouwe hulp is 2 jaar geleden ook al een keer overleden. Uw voorganger heeft toen ook al 1 miljoen Rp (= 70 E) en 3 dagen vrij gegeven, net als zijn voorganger trouwens...is ons ook overkomen met een van de maids die we hebben gehad...

Tijdens de lebaran (islamitisch nieuwjaar) gebruikt uw chauffeur uw auto om met de hele familie naar zijn kampung te gaan..als u echt geluk heeft wordt uw voertuig zelfs als taxi ingezet..
wij hebben dat een keer meegemaakt met onze eigen chauffeur Putut heel in het begin. Die heeft uitgebreid gebivakkeerd in ons huis toen we een weekend naar Singapore waren en de auto gebruikt met z'n hele familie. Nu als we wegzijn, wordt de auto bij het werk neergezet, en Lisa, Arjens secretaresse, regeert met ijzeren hand Maar na editen lees het vervolg van dit verhaal....

Nou ja, zo blijft het een beetje doorgaan. In het begin kon ik me helemaal rot ergeren als Ujang weer eens bij me kwam als er zgn iets kapot was. Hij komt dan met een eigengeschreven bonnetje en je weet dat je ter plekke genaaid wordt. Nu ook weer..zijn fan was kapot..en kon echt niet meer gemaakt worden..dus nieuwe fan...ik kon eerlijk gezegd niet het verschil zien met die andere. kosten 250.000, had hem 150.000 gegeven....ik heb hem geen 100.000 gegeven, omdat ik hem niet geloofde.... hij was iets te snel en vrolijk verdwenen daarna....

Nou ja, ik kan nog wel een tijdje doorgaan....ik maak me er niet meer zo druk om..een sport is geworden om hem te doorzien in zijn spelletjes, en soms wint hij,en vaak verlies ik.........

vraag je je af...waarom ga je nu door met zo'n goser? antwoord: puur gemak, hij kent het huis, hij kent alle werklui die hier alles wat kapot gaat, moeten maken. dus ja....
Beetje haat/liefde verhouding..want er is niemand die mij meer uit mijn bol kan laten gaan als hij.......