exit putut

Ja, nog even een kleine staart aan het verhaal van vorige keer. Wij waren dus weg met de lebaran(islamistisch nieuwjaar, heeft iedereen vrij) naar Sumatra voor een week; de auto stond geparkeerd bij Bluebird, de lease maatschappij. Op het nieuwjaar zelf, groot familiefeest, komt Putut, onze chauffeur, en zegt tegen de security daar, dat wij onverwacht zijn teruggekeerd. Neemt de auto,ongelooflijk..ik voorvoelde al dat hij iets wilde doen en waarschuwde nog...geen herhaling van een jaar geleden toen hij ook de auto 'leende' toen wij weg waren.Lang verhaal kort: zijn werkgever (ook bluebird) komt erachter dat de auto in werkelijkheid wordt gebruikt om zijn familie te transporteren. Toen arjen belde en vroeg waarom, "sir I needed a car for my big family. I'm sorry that i forgot to ask you to borrow it". Putut, drama natuurlijk, 3 kinderen waarvan er een pasgeboren, op staande voet ontslagen. Ja en wij missen hem echt wel....maar ja wat kan je doen? Moeilijk dat soort dingen: de verleiding ligt op de loer.
Maar ook eigen veantwoordelijkheid en ontzettend stom wat hij heeft gedaan. Typische reaktie van veel indonesiers: yeah, sorry, fatal mistake.....hoe bedoel je, mistake....heel indonesisch...verantwoordelijkheid nemen voor iets, is iets wat vreemd is. Zelfs de taal duidt daarop: in heel veel gevallen wordt bijv niet gezegd: 'ik zal dat doen', maar 'dat zal door mij worden gedaan', subtiel verschil.....

En nu hebben we een andere driver..Yayan..ja geen Putut meer, jammer