Net terugkomen uit frankrijk (helemaal top, zie fotoos), toch wel pijn in de buik, had nog wel langer willen blijven..., met ook een raar gevoel: de laatste episode indonesie. En ben dus van plan wat meer te schrijven, al was het alleen maar ter herinnering voor mezelf!
Maar goed aangekomen hier, net de eerste week ramadan. Voor de 4e keer dat we dat nu meemaken hier, maar iedere keer weer vol verrassing. Zo was de golfcourse gisteren toen we aankwamen LEEG. Meestal is het om 9 uur zondagochtend stampend VOL. Raar dat we dat ons beiden niet meer herinnerden. De stad, op zondag, was leeg, geen warongs op de weg, iedereen een beetje in slowmotion.
Vandaag, maandag, al om 4 uur in de file, om 6 uur is het 'breaking fast'. Ongelooflijk hoe ong 220 miljoen mensen (jaja.....je ziet het goed) gezamenlijk aan de ramadan meedoen. Zelf ben ik de ramadan de laatste jaren steeds meer leren respekteren en waarderen. Je doet iets met z'n allen, hardship toch wel, creeert een enorme gemeenschapszin. Hier duurt de 'hardship' ( no food, no sex, no rock &roll) precies 12 uur, van 6 uur 's ochtends tot 6 uur 's avonds. In Nederland benijd ik de moslims niet nu. die mogen pas weer eten & drinken en de rest om ong. 22.00 's avonds. Maar goed, hier is het ook warmer. Ik was vandaag bij sekolah kami, de school op de vuilnisbelt waar ik engels geef. Alle kinderen (hoe jong ook) doen mee aan de ramadan. dus ik durfde prompt niet te drinken.....aan het eind van de ochtend koppijn, kan je nagaan hoe zij zich voelen.
Ook word je geacht wat etenswaren zo 's avonds, voor 'breaking fast', aan je staff te geven; altijd ingewikkeld, maar gelukkig zegt mijn emi altijd heel duidelijk wat haar familie eet: vijgen, fruit en brood, van dat kleffe witte dus. Dat heb ik dus ook braaf vandaag gekocht.....nou ja...
Ondertussen drink ik nog een glaasje rosee van de fles die ik meegenomen uit la douce.....och ja, verschillende werelden. De komende tijd zal bijna alles 'voor de laatste keer' zijn.....ik krijg nu al heimwee.....
No comments:
Post a Comment