Monday, August 29, 2011

einde ramadan





einde van de Ramadan!


het is 3 uur 's middags en van alle kanten knallen de luidsprekers van de diverse moskees ons huis binnen. Het begint altijd om 4.30 's ochtends, dat horen wij gelukkig niet zo goed vanwege de airco in de slaapkamer. In de Ramadan wil geen van de moskees (en echt, er is er wel een op elke hoek van de straat) onderdoen voor de andere, dus heel vaak wordt er keihard gezongen door de microfoons en dat hoor je dan ongeveer 5x om je heen, verschillend gekrijs dan. Ja, een van de onhebbelijkheden van de ramadan, althans voor ons. Ik ben blij dat het waarschijnlijk afgelopen is morgen, waarschijnlijk omdat pas vanavond door de hoge moslimheren hier wordt gekeken of het zover is. Er gaan dan een paar wijze mannen naar de top van een berg en meten de maan: je zou denken vol = vol maar kennelijk werkt dat niet zo. Je kunt je voorstellen dat iedereen genoeg heeft van het vasten, dus de teleurstelling zal groot zijn als ze uiteindelijk toch beslissen dat de lebaran of idul fitri, het moslim nieuwe jaar, niet morgen maar overmorgen start.

Tijdens de Ramadan zou je denken dat de mensen minder geld uitgeven omdat ze alleen maar 's avonds mogen eten, maar het omgekeerde is waar. De 'buka puasa' (de opening van het vasten) is een belangrijk sociaal event; je nodigt mensen bij je thuis uit, je maakt extra lekkere dingen klaar of je gaat naar een restaurant met vrienden. Restaurants zitten dan ook altijd propvol. Behalve de echt westerse restaurants dan. Nog steeds krijg je wijn in een theekopje uit een theepot geschonken. Ook was ik laatst in een kroeg (jaja die hebben we hier ook in jakarta, een bruine nog wel van nederlanders die er hier 4 hebben!), daar gingen de gordijnen dicht om een uur of 4, kon men niet naar binnen kijken en zien dat er 'foute' dranken werden geschonken.

Ondertussen moet je tijdens de ramadan, zo'n 2 weken voor de idulfitri aan iedereen geld geven. Je personeel krijgt dan haar 13e maand uitgekeerd, de krantenjongen, de vuilnisman, de straat security etc. krijgen dan hun jaarlijkse extraatje, bij de supermarkt staat het personeel in de rij om extra aardig tegen je te doen, die geef je dus ook wat, en op de golf idem dito. Betekent stapels kleingeld in je portemonnee.Dit geld wordt omgezet in nieuwe kleren voor de hele familie en vooral in eten!

In Jakarta heeft ondertussen de uittocht plaatsgevonden. 8 miljoen mensen hebben zich verplaatst, per auto, trein , bus, maar vooral per motor. Onze houseboy Wondo, is gisteren weggegaan met z'n vrouw en zijn kind op weg naar OostJava, meer dan 14 uur op de motor. Tot nu toe zijn er al 200 doden gevallen. Je merkt ook dat aan het einde van zo'n vastenperiode de mensen een beetje gek worden in hun kop. Irritaties, vooral in het verkeer. Mensen (ook onze chauffeur) die roekelozer gaan rijden. Emy en Wondo hielden het al een paar weken geleden voor gezien, deden zo weinig mogelijk en brachten de dag grotendeels slapend door. Ze zijn nu allebei met 'vakantie', dus het is ook in huis rustig. Alleen de man van emi is hier een tijdje, om te 'jaga', te bewaken. Die man heeft natuurlijk niks te doen, dus draait de hele tijd wat om mij heen als ik er ben...probeer hem dan maar allerlei klusjes te geven.

Wij blijven hier deze dagen..eigenlijk de lekkerste periode in jakarta. Geen verkeer op straat, en dat is gewoon fantastisch. Zelfs hier in Kemang, waar wij wonen, is het rustig en kan je doorrijden. Normaliter is het er een grote 'macet' (file). Er zijn ongeveer 3 particuliere scholen in de hoofdstraat en als die afgelopen zijn dan worden de heren en dames kinderen afgehaald door de chauffeur. En als je bedenkt dat er voor ieder kind een aparte auto is, kan je je voorstellen wat voor files dat geeft in een toch niet zo brede straat.

Er was nog een voordeel gedurende de Ramadan. Het is eigenlijk de enige tijd van het jaar dat je naar de Puncak (berggebied dicht bij jakarta) kan gaan zonder files. Normaliter gaat ongeveer de helft van Jakarta of naar de Puncak of naar Bandung gedurende het weekend, wat de Nederlanders vroeger ook deden om van de lekkere koele lucht van de bergen te genieten. Dan moet je er rekening mee houden, dat je soms wel eens 4 a 5 uur in de auto zit bent, en dat alleen voor een weekend! Dus wij gingen niet meer, tot nu de ramadan. Geweldig, in minder dan 2 uur gereden, want in de ramadan reist niemand. En ik geniet er altijd van. Lekker koel, het was gelukkig mooi weer dus prachtig groen en veel uitzicht. Het hotelletje was geweldig, een eigen huisje met een zwembadje, allemaal mooi...zie fotoos! Heerlijk gegolfd op het mooiste golfterreintje van Indonesie, midden tussen allemaal prachtige bergen en er is nooit een mens.

Volgende weekend vindt de invasie terug plaats, en dan is het leven weer 'back to normal'. Mijn sekola kami begint weer 12 september. De kinderen zijn dan al hun bijgebrachte Engels weer vergeten. Dus dan beginnen we vrolijk weer van voren af aan.
Vanavond krijgen we 'kampong' eten van Emi, haar kado voor ons: opor ajam kampung, ik verheug me er nu al op!

PS het was ook al op het nederlandse journaal, idul fitri werd dus maandag avond een dag uitgesteld......een ingewikkelde boel hoor. Officieel heeft men 2 dagen vrij voor dit festijn, nu dus dinsdag en woensdag. Maar nu is ook donderdag officieel een vrije dag, omdat mensen dan naar de moskee moeten omdat er iets speciaals te vieren valt. Boze tongen beweren, dat men dit heeft gedaan om extra vrije dagen te krijgen, morgen (= vrijdag) werkt men natuurlijk ook niet. Maar goed, nog steeds heerlijk rustig op straat, voor mij mag het wel iedere dag idulfitri zijn.
En de opor kampung van emi was te gek lekker!!






Monday, August 8, 2011

de laatste 9 (???) maanden indonesie






Net terugkomen uit frankrijk (helemaal top, zie fotoos), toch wel pijn in de buik, had nog wel langer willen blijven..., met ook een raar gevoel: de laatste episode indonesie. En ben dus van plan wat meer te schrijven, al was het alleen maar ter herinnering voor mezelf!

Maar goed aangekomen hier, net de eerste week ramadan. Voor de 4e keer dat we dat nu meemaken hier, maar iedere keer weer vol verrassing. Zo was de golfcourse gisteren toen we aankwamen LEEG. Meestal is het om 9 uur zondagochtend stampend VOL. Raar dat we dat ons beiden niet meer herinnerden. De stad, op zondag, was leeg, geen warongs op de weg, iedereen een beetje in slowmotion.
Vandaag, maandag, al om 4 uur in de file, om 6 uur is het 'breaking fast'. Ongelooflijk hoe ong 220 miljoen mensen (jaja.....je ziet het goed) gezamenlijk aan de ramadan meedoen. Zelf ben ik de ramadan de laatste jaren steeds meer leren respekteren en waarderen. Je doet iets met z'n allen, hardship toch wel, creeert een enorme gemeenschapszin. Hier duurt de 'hardship' ( no food, no sex, no rock &roll) precies 12 uur, van 6 uur 's ochtends tot 6 uur 's avonds. In Nederland benijd ik de moslims niet nu. die mogen pas weer eten & drinken en de rest om ong. 22.00 's avonds. Maar goed, hier is het ook warmer. Ik was vandaag bij sekolah kami, de school op de vuilnisbelt waar ik engels geef. Alle kinderen (hoe jong ook) doen mee aan de ramadan. dus ik durfde prompt niet te drinken.....aan het eind van de ochtend koppijn, kan je nagaan hoe zij zich voelen.
Ook word je geacht wat etenswaren zo 's avonds, voor 'breaking fast', aan je staff te geven; altijd ingewikkeld, maar gelukkig zegt mijn emi altijd heel duidelijk wat haar familie eet: vijgen, fruit en brood, van dat kleffe witte dus. Dat heb ik dus ook braaf vandaag gekocht.....nou ja...

Ondertussen drink ik nog een glaasje rosee van de fles die ik meegenomen uit la douce.....och ja, verschillende werelden. De komende tijd zal bijna alles 'voor de laatste keer' zijn.....ik krijg nu al heimwee.....