zomer in indo 2010

een zomer vol met mensen: met madeleine naar bali, met josta en femke naar singapore, met susan, julika, arjen, tineke, fred, josta, femke en madeleine naar west java, de krakatau. En tot slot met tineke, fred, josta en femke naar flores: BIJZONDER, komodo's gezien, flying foxes (pure magie), strand vol met blauwe stenen, vulkanen, prachtige natuur. en nog veel meer....

voor meer fotoos zie facebook: anna van geuns

Ja, de verhalen...ik schrijf nog een stukje voor het hollandse blaadje over flores, altijd leuk om te lezen Maar kort: het was geweldig vooral met alle mensen. Fred en Arjen als enige mannen, en verder 7 vrouwen/meisjes. Alle leeftijden, kanjers van meiden van 12 en 14, van 17 en 18.,mad 22, en 'meiden' van bijna 50 en 62 haha. Helemaal geweldig om iedereen hier te hebben , fred/tineke en de kids voor de 2e keer! ...wat is het toch belangrijk - gedeelde herinneringen!

weer in jakarta enzo

Ja, zoals overal is het hier ook de blues wb weer........hierbij een video van madeleine, op Kemang Raya vlakbij ons huis. We waren ah shoppen, en werden volledig verrast door een vreselijke wolkbreuk. Binnen een mum van tijd was de hele weg overstroomd, wel spectaculair.

Vorige week heeft het de hele middag cats and dogs geregend, gelukkig was ik thuis. Zwembad liep bijna over, autoos konden niet meer voor of achteruit......uren files....welcome to Jakarta!!

Ondertussen is hier ook de Ramadan begonnen, de 3e die we hier meemaken. Voor moslims altijd een bijzondere tijd. Vandaag de eerste 'breaking fast', dus 'al' het personeel is naar huis om met de familie te eten, dat is heel bijzonder kennelijk.

De alcohol wordt weer prettig geboycot.....hoera moslim country. Nu sluipen we de winkel binnen, mogen bij de gratie god/allah 2 flessen meenemen (dat is al heel wat, een maand geleden mocht opeens niks meer),
restaurants zijn gesloten en wijn moet geconsumeerd worden uit een theekopje, de theepot vervangt de wijnfles. Smaakt toch anders, kan ik je zeggen. Gelukkig zijn we meer dan de helft van de ramadan afwezig, oa naar NL/Denemarken. Met de Idul Fitri (dat is de feestdag, einde ramadan) zijn we er wel, arjen heeft dan 'dienst' en moet in town blijven. Wel apart, emi en wondo (de staff) zijn dan 'pulang kampung' (een prachtige uitdrukking, betekent terug naar huis...zoals wij ook 'pulang kampung' gaan als we naar Europa gaan), dus we zijn alleen thuis, wel een aparte 'jaga' (bewaker) gehuurd, want tijdens de hari raya zijn er veel inbraken. Maar dat wordt dus veel uit eten etc., maar ook dat is niet altijd even gemakkelijk: veel restaurants en winkels zijn dicht tijdens die dagen, en zelfs de golf...HELP wat moeten we doen ..veel dvd's kijken dus.

'onze' hond Caramel en zijn baas: JeanLoup

We kennen Caramel al jaren; eigenlijk al direkt toen we het huis kochten, werd hij onze 'aanloop'hond. En het kontakt werd steeds inniger, vooral de laatste jaren voordat we naar Indo gingen, kwam hij ongeveer iedere dag, bleef slapen, wandelden iedere dag...Verbazingwekkend wat je voor band met zo'n hond krijgt. Voor mij eigenlijk de eerste keer dat ik de magie voelde die je kunt hebben met een hond. Als hij me een tijdje niet had gezien, danste hij waanzinnig van vreugde om me heen, en zelfs nu, als ik hem in geen maanden heb gezien, komt hij iedere dag, volgt me bij iedere stap, ontroert me.

JeanLoup, zijn baas, kennen we langzamerhand ook al heel wat jaren. Oud parijzenaar, journalist ,90+, vol humor en interesse voor alles. JeanLoup en ik skypen veel, ongeveer 3x per week. Korte gesprekjes, maar o zo dierbaar. Brengt Aups ook zo lekker dichtbij! Soms zie ik een glimp van Caramel, die ondertussen al een andere vriendin heeft, ook een nederlandse (haha), maar gelukkig als ik er ben, komt hij bij ons. Behalve de laatste dag in Aups eind juni: we kwamen haar tegen op het weggetje tijdens een wandeling, caramel keek naar haar, keek naar mij, en is met haar mee terug gewandeld: zou hij voorvoeld hebben dat ik weer wegging...?

Ondertussen is Caramel oud, net als zijn baasje. Beweegt zich wat minder, maar zit nog steeds achter de auto's aan. Goh, wat hoop ik dat alles nog steeds hetzelfde is als we terugkomen, volgend jaar.