Aups: olijven en nog eens olijven

en ook nog Aups, heerlijk om daar weer te zijn. Het huis als vanouds, en de olijvenbomen stampvol met olijven. We hebben (met velen!) rondom de 600 kilo (= ongeveer 110 liter olijfolie!!) geplukt....waarvan we 3 liter meegenomen hebben naar Indonesie!!
En er is nog veel meer: voor de liefhebbers!
Heerlijk Aups, met op de markt weer veel oude bekenden, Caramel als vanouds op zijn plek, alsof er even niks veranderd is.

En toen op 6 december de 65e verjaardag van Arjen: samen met Franse vrienden en kennissen, en Hans, Annemiek, Ineke en Harry gevierd: een waar culinair feestje, temeer omdat het ook nog lekker weer was!
Onze laatste dag in la douce France, we moeten weer wachten tot juni.....

een maand europa: over dingen die voorbij gaan

Ja, de maand in Nederland en Frankrijk zit erop. Een maand vol tegenstrijdige gevoelens: afscheid van het huis van mijn moeder, waar zij toch ongeveer 50 jaar in heeft gewoond. Het huis op het Phloxplein had iets vanzelfsprekends, alsof het er altijd was en altijd zou blijven. Je weet wel dat het eindig is...maar toch.

Iedereen die het huis van zijn ouders opruimt, zal hetzelfde tegenkomen: wat gooi je weg, wat bewaar je, generaties die aan je voorbij gaan, de vergankelijkheid van het leven. En toen alles achter de rug was, huis leeg, overdracht, toen werd mijn moeder ziek. Alsof het huis het laatste was wat haar nog bond. Ze werd eigenlijk niet meer echt beter. In het begin herkende ze je nog, later niet meer, ver weg,zo oud, zo breekbaar.En nu ligt ze daar,goed verzorgd, maar toch. Hoe lang gaat het nog duren?

Met gemengde en verdrietige gevoelens terug in Indonesie. Het leven gaat verder, maar mijn gedachten zijn bij haar.
Ondertussen, een paar dagen later, was mijn zusje Tineke bij haar. Ze werd wakker en zei: 'enig', en nog eens 'enig, wat een leuk feest!'......ze vierde dus feest,en - zoals de verpleeghuis arts zei: ze is aan haar zoveelste leven begonnen........