Het was ong 10 voor 8 's ochtends, ik had een afspraak met iemand bij mij thuis. Opeens een sms, 2 hotels geraakt door bommen, in het marriott en in het ritz carlton. Jakarta een grote chaos. Niemand wist wat er aan de hand was. CNN had nog niks, wel de indo tv.
Een aantal uren later. Ik stond naast een volledig ontredderde man, die ik ontmoet had tijdens een vergadering die ochtend. Hij kreeg net een sms dat zijn collega/baas omgekomen was in het marriott. Hij had eigenijk bij die vergadering moeten zijn, maar koos om bij kdm te zijn die ochtend.
Die ochtend was er een ontbijtbijeenkomst van een netwerkgroep, waar Arjen lid van was geweest. De groep zat in het marriott, vlakbij de ontbijt bar, die het zwaarst getroffen was: 3 gewonden en een dode. Een van de mannen, 30 jaar, is nog in kritieke toestand, been afgezet....
Ja, 'het viel mee', 9 doden (incl de 2 zelfmoordenaars). 41 gewonden. Bij CNN was het de volgende dag al geen nieuws meer. De paus met zijn gebroken pols was 'hotter'. Er gebeuren toch iedere dag dit soort dingen, kijk naar Iran, naar Afganistan!
Ja, natuurlijk waar. Als je hier leeft, is het toch anders, uiteraard. De wereld van expats is klein, iedereen kent wel iemand die..
Daarbij = wat doet zoiets met het land..net nu het wat beter ging. Japanners die op werkbezoek zouden komen op arjens werk, zeggen af: too risky
Australie en de VS geven een negatief reisadvies naar Indo
enzovoort
Het zal allemaal wel weer voorbij gaan. Niet voor de mensen die getroffen zijn helaas. Wel voor mensen zoals ik. Even heel dichtbij, en dan...ach het gewone leven gaat weer verder...maar toch..iets bedachtzamer
Partida e ... chegada ! — Paris, France
8 years ago
No comments:
Post a Comment