nog even..de laatste resten van mijn 60ste verjaardag

ja..het is al een tijdje geleden en nog steeds ben ik niet gewend om te zeggen 'ik ben 60'...voelt ZO oud.....nu train ik mezelf wel, zeg het ook regelmatig, en voel me dan ook echt oud met een gemiddelde leeftijd hier van Nederlanders van ongeveer 35 jaar; het is ook echt 'leuk' om vaak te horen dat ze je stokoud vinden (ben je natuurlijk ook in hun ogen). Maar al met al helpt het niet om die leeftijd nou eens lekker te accepteren..die mensen die zeggen dat ze er van genieten.....die wijsheid heb ik nog niet bereikt, voorlopig....nou ja genoeg geklaagd..

als ik denk aan mijn verjaardag sec, vorig jaar augustus en weer de fotoos bekijk, is het puur genieten. Ver weg, en toch ook weer dichtbij. Het was heerlijk om zoveel van mijn dierbare vrienden bij me te hebben, een waar kado!

Nu had ik gevraagd of men geld wilde storten op mijn rekening, voor 2 dingen:
- een bijdrage voor een projekt waar ik mee bezig ben
- een schilderij gemaakt door een indonesiche painter

Om met het laatste te beginnen: hierboven zie je wat ik voor (niet zoveel geld) heb gekocht als herinnering aan Jakarta, en mijn 60e verjaardag, ik zag het en vond het zo toepasselijk, geen kunst met een grote K, wel een heel dierbare herinnering aan hier en mijn 60e verjaardag.Je ziet het helaas neit zo duidelijk op de foto..bus die je hier dagelijks voorbij ziet rijden, nummer met jakarta selatan erop, het deel van jakarta waar wij wonen, dus je begrijpt...

De rest van het geld (ongeveer 1000 E)heb ik besteed aan een projekt voor straat- kinderen waar ik op dit moment heel veel tijd in steek, KDM (de website is in de maak, zal het tzt opgeven).
Ten behoeve van een een edukatie-projekt waar we op dit moment mee bezig zijn,heb ik een laptop voor kdm gekocht, die intensief gebruikt wordt. Verder veel edukatief materiaal voor de kinderen, die ik vaak via het internet bestel (en wat dan weer vertaald wordt door de teachers en mijzelf). Als je meer wilt weten over dat projekt kan ik je info opsturen.

Het is leuk, iedere keer als ik de laptop zie, of het materiaal zie ik de gevers voor me en denk aan mijn verjaardag. Dierbaarder kan toch eigelijk niet toch? Dank jullie wel allemaal!