the mudvulcano in oost java

In mei 2006 ontstond door een boring van het bedrijf Lapindo een moddervulkaan die zijn weerga niet kent, pure modder, stinkend, warm, hele dorpen verdwenen. Een enorme ramp die nog niet geeindigd is. Om je een idee te geven:
tot feb. 2008 zijn er meer dan 12.000 huizen onder de modder verdwenen, 20 fabrieken, 25 scholen, de highway naar Malang en uiteindelijk Bali ondergelopen....... Wat begon als een poel van modder in 2006 is nu een binnenzee van modder van 8 km3 geworden. Een Pompeii van Indonesie.
Daarvoor zag je rijstvelden, dorpjes, kleine fabriekjes, mensen, een dichtbevolkt vruchtbaar gebied. Nu een stinkende gorgelende massa, die soms even uitbarst en een enorme 'scheet' laat van vieze gassen.

Lapindo, het drilling bedrijf, is onderdeel van het Bakrie concern, toebehorend aan een van de rijkste families van Indonesie. Een van de leden van de familie is minister van Sociale Zaken in het huidige kabinet. De Bakrie familie is een van de grootste sponsors geweest van de huidige president SBY tijdens de vorige verkiezing. Het is voor iedereen duidelijk dat het bedrijf Lapindo door een boring op 3000 m diepte de trigger was van de eruptie. Toch heeft het tot nu geduurd dat de dorpelingen iets van kompensatie kregen, ong. 1900 US per familie, wel veel geld voor hier, maar niet als je en je huis kwijt bent en je baan.
De regering heeft nu gezegd dat niemand meer moet zeuren, de kompensatie is toegekend (die Lapindo niet kan betalen vanwege de krisis......ra ra krijgen de dorpelingen ooit hun geld???), en klaar is kees, we gaan weer over tot de orde van de dag.
en ondertussen blijft de vulkaan maar modder spuwen. Er is een enorme dijk (23 km) rondom gebouwd, hopelijk houdt die het..... ze weten niet wanneer het ophoudt....kan nog jaren duren....

Wij reden er langs toen we naar ons regenachtige resort gingen. Overal op de dijk hadden ondernemende lieden wat krakkemikkige trappen gebouwd, dus als je de mud wilde zien, moest je 5000 Rp betalen om 'hun' trap op te mogen. Boven aangekomen kon je ook nog een ojek/motor inhuren om verder de dijk op te rijden. Het te zien, en met name te ruiken gaf een situatie, die we natuurlijk uitgebreid volgden via de pers, handen en voeten. Waar moet dat eindigen? En vooral hoe? Nobody knows....