We hebben dus een nieuwe pembantu (= maid). Deze heeft a. het buskruit niet uitgevonden en b. leeft ze ongeveer in de middeleeuwen. Toen ik haar gisteren 'al' onze elektrische apparatuur liet zien, was het echt de eerst keer dat ze een koffiezetapparaat, een juice apparaat en een broodrooster zag, en wist ook niet ze te gebruiken.........nou ja, kan gebeuren. Gisteren was ook de dag dat ze vlgs mij voor de eerste keer in een auto zat, iig wist ze niet hoe de veiligheidsgordels werkten.
Vanavond zou ik alleen thuis eten, arjen was weg. Ik had nog wat soep van gisteren, dus een prima maaltje voor mij alleen. Had ze de soep 'weggegooid' (wat betekent dat ze hem opgegeten had, indonesiers gooien echt nooit eten weg); toen had ik nog een soort lekker kiphapje in de diepvries, dus legde dat klaar. Gewoon om op te warmen. zij dacht ha, dat kan ik ook, en maakte er de meest weerzinwekkende soep van. enfin, toch maar weer een gebakken eitje vanavond.....
en dit nadat ik vanmiddag, samen met iemand anders, wel 10 restaurants ben afgegaan op zoek naar goede afzuigkappen, Dit alles in het kader van een nieuwe keuken voor een opvangtehuis voor straatkinderen. Het leek een goed idee, en we hebben veel keukens en afzuigkappen gezien. Nou, daar krijg je ook geen honger van. In een keuken veegden ze het net gevulde bord (waar een beetje overheen gemorst was je kent dat wel), af met en doekje dat werkelijk zwart zag van de viezigheid. In een andere keuken gleed je uit van de vettigheid, de geur in de meeste keukens was om te kotsen, enfin had ik dan eigenlijk nog 'trek'???? eigenlijk niet dus.. gelukkig dus maar dat er geen lekkere soep meer was...en mijn lekkere kiphapje verpest is....
Indonesie is een land waar iedereen geregeld last van z'n maag heeft. Dat houd je mager, ik ben in geen jaren zo slank geweest. Arjen ook niet trouwens. Na mijn debakel van de zomer, is mijn echte TREK, zin in eten, en vooral dan ook indonesisch eten erg afgekoeld. Laatst lunchte ik met iemand die nog niet zo lang in Indo was. In het begin at hij alles wat los en vast zat, hij adoreerde het indonesiche eten. Toen is hij 4 dagen lang dood en doodziek geweest. Nu heeft hij eigenlijk nergens meer zin in, zeker niet in indonesisch eten. En eigenlijk heb ik hetzelfde. Nou ja, het houdt je mager, maar het is wel saai.....eten kan zo leuk zijn!
Partida e ... chegada ! — Paris, France
8 years ago
No comments:
Post a Comment