aardbeving, tsunami, merapi uitbarsting en in jakarta big flooding

Ja, maandag 26 oktober was een zwarte dag. Eerst de aardbeving in west sumatra, met een kwartier later een tsunami. Het ging allemaal zo snel dat er niet eens sprake kon zijn van een alert. Pas later hoorden we hoe devastating het was, meer dan 300 doden. Toen de Merapi, allang aan het rommelen, dat er een uitbarsting zou volgen was zeker, wanneer wist niemand. En toen toch nog eerder dan gedacht barstte hij los, dus toch nog heel wat mensen omgekomen in de lava stroom. Ongelooflijk vond ik het de berichten van de laatste weken hoe die vulkaan ook steeds 'dikker' werd, letterlijk zichzelf oppompte voor de uitbarsting.
Maar ja, hier in Jakarta blijft dit alles toch nog een redelijke ver van je bed show. Veel dichter bij huis waren de verschrikkelijke regens op maandag.
Ik schreef al over de enorme regens, maar gistermiddag was het wel helemaal de blues. Een gitzwarte lucht kwam aanzetten, het is dan ongeveer nacht, en binnen een uur is de hele stad een grote banjir. Voor de kenners: op de parkeerplaats bij de Hero, de supermarkt, stond een meter water, Voor de eerste keer liep ons huis onder. En niet zo'n klein beetje, nee echt het HELE huis.....de prachtige klimop tegen de muur aan de achterkant van het huis is integraal door de zwaarte van het water naar beneden gekomen...een zielige muur blijft over.

In onze straat kwam het water tot aan de knieen.

En dan staat dus direkt de hele stad stil. De buren hebben 9 uur gedaan over een ritje wat met relatief rustig verkeer 20 minuten duurt. Arjen heeft 4.5 uur in de auto gezeten vanaf zijn werk. Pikant detail: hij kwam om een uur of 23.30 thuis, moest toch ook nog wat eten, en de volgende dag, vanmorgen dus, moest hij om 4 uur op, en route naar NewYork...

Ja, zo'n stad die dus opeens helemaal stilstaat in het spitsuur. Het lijkt overigens wel alsof het de laatste tijd allemaal veel erger wordt. De Wereldbank heeft eens berekend hoeveel al die files per jaar kosten (buiten de stress en de frustratie dan): 1.43 miljard US dollar!!!!!. Niet te vergeten de vele liters extra benzine die gespendeerd worden en de doktersrekeningen voor ademhalingsproblemen. Ja, want ook de pollution is veel erger geworden hier, wat ook weer medische problemen met zich mee brengt. Wij merken het ook, je loopt eigenlijk constant met een min of meer verstopte neus rond.

voor degenen die misschien nog van plan zijn deze richting op te komen: dit is geen anti-reclame hoor!

op wijn rantsoen

Indonesie blijft een raar land, ondanks de zogenaamde democratie en openness (nou ja dus niet).

Alcoholische dranken kopen is hier een aparte aangelegenheid.Er zijn in de buurt 3 winkels waar je zgn duty-free wijn kunt kopen, 2 vlakbij en eentje wat verder weg. Wijn is niet el cheapo, ongeveer gemiddeld 15 a 20 US per fles. En dan heb je het eigenlijk over een beetje chateau migraine. De betere flessen kosten wel 30 US. Je kunt in die winkels alleen maar cash betalen, in dollars of in rupiah's. Ik ga voormijn wijninkoop altijd eerst naar de bank om een aantal miljoentjes te trekken.
In de ruim 2.5 jaar dat wij hier nu wonen, heb ik die winkels natuurlijk vrij frequent bezocht, men kent mij dus. Soms was het ingewikkeld om wijn te kopen, dan deden ze moeilijk bij de customs (??), en konden alleen mensen met een diplomatiek paspoort wijn kopen. Een paar jaar geleden kerstmis deed de regering zo moeilijk, dat er zelfs in Bali geen wijn te koop was, leuk voor de toeristen haha.
Zo bij tijd en wijlen wordt er moeilijk gedaan en dat duurt dan een week, hoogstens 2 weken, En dan nog fluistert de dame bij de duty free me dan in om 's ochtends vroeg te komen, dan was customs er nog niet.

De laatste maanden echter is de situatie bijkans nijpend geworden.
Vaak staan er al mannetjes voor de deur die zeggen dat je niks kunt kopen, soms word ik naar binnen gemoffeld en mag bij de gratie god 2 flessen kopen......ik voel me een soort verslaafde iedere keer dat ik daar langs ga & en dat is op dit moment zeker 2 a 3 p/week, omdat onze wijnvoorraad ongeveer op is......We hebben onszelf al op rantsoen gesteld, een glas rode wijn 's avonds, en ik mag dan een glas wit bij de borrel......(gelukkig hebben we ook nog wodka, gin etc).

Vanmiddag stond ik weer voor de deur en kreeg de alombekende leuze: 'a madam, tidak bisa, mungkin besok' (niet vandaag, misschien morgen). Er stond een mannetje naast die fluisterde:' suka merlot dari Australia?? ' Nou, daar had ik wel oren naar. Hij bood 12 flessen aan voor een redelijke prijs nog (maar ja, bij elkaar wel meer dan een maandsalaris voor emi). Met de wijnman (zoals hij in mijn contacts staat) zal ik innig contact gaan onderhouden.

Onze chauffeur Yayan gaat altijd mee naar de verschillende winkels....hij vindt het allemaal maar zielig voor mister en voor madam. Ondertussen begrijpt hij er natuurlijk niks van, moslims mogen immers geen alcohol drinken......